woensdag 23 juni 2010

Frietenbak + 2x hoog bezoek + Leiden + afscheid

Zoals je kan zien in de titel van dit bericht komt er deze keer veel aan bod. Ik heb het dan ook heel druk gehad de afgelopen weken. Maar voor de mensen die er tegenop zien: het is het laatste bericht.

Eerst en vooral de vorderingen op de werken: Op kunstwerk 12 hebben ze de schampkanten afgewerkt en hebben ze de bovenkant van de vleugelwanden bekist en gestort. Hieronder het resultaat van Kunstwerk 12.

Bij kunstwerk 15 hebben ze de frontwand aan de Oostkant gestort en de schampkanten bekist en gestort. Deze week hebben ze het dek opgeruimd want volgende week wordt dit gehydrofobeerd (waterafstotend gemaakt). In de tunnel is de wegenbouw druk aan het werk geweest. Ze hebben nu ook geogrids aangebracht aan de Oostkant en de tunnel is over de volle lengte uitgegraven. Gisteren en vandaag hebben ze de riolering aangelegd en de fundering voor de barriers aangebracht. Gisteren en vandaag zijn ook de barriers geleverd die in de tweede helft van de tunnel geplaatst zullen worden. Hieronder zie je het resultaat van Kunstwerk 15 Zuid en Noord.










Maandag was het match tussen Nederland en Denemarken om 13:30u 's middags. We hadden vorige week nog een mail gekregen van de grote baas dat het niet de bedoeling was dat er tijdens het werk naar de match gekeken werd. Resultaat: vorige week hebben de arbeiders heel de week overuren geklopt zodat ze maandagnamiddag vrij konden nemen. Op het bureau net van hetzelfde. Terwijl we normaal met een 60-tal mensen op het bureau zijn waren we nu nog met een 10-tal. Dit is het resultaat op de parking. En op de autostrade was het al even rustig om 16:00u.


Deze week kwam ook het leuke bericht van Acta (de veiligheidsinspectie) dat we deze maand 'de taart' gewonnen hadden. Het is namelijk zo dat Acta iedere maand taart geeft aan het project met de hoogste veiligheidsscore. Deze maand waren wij dat en bij de melding kwam er ook nog bijkomend bericht: 'Opvallende zaken uit het veiligheidsrapport waren dat er voor het monteren van de schaalelementen een uitgebreid stappenplan is gemaakt die in een toolbox met de bouwplaatsmedewerkers is besproken.' Laat dit stappenplan nu net het stappenplan zijn dat ik gemaakt heb :-D! Ik had van iedereen al heel veel positieve reacties gekregen over dit stappenplan maar deze waardering van de veiligheidsinspectie is toch wel de kers op de taart. Hierdoor kreeg ik de prettige taak om deze taart rond te brengen bij de arbeiders :-D.

Vorige week kreeg ik ook hoog bezoek vanuit België. Mr. Peters was namelijk vanuit België overgekomen om eens te komen kijken hoe mijn stageplaats er nu in de werkelijkheid uitzag. Om goed ontvangen te worden had hij een eenvoudige maar doeltreffende truc bedacht: hij had een frigobox met Belgisch KAHO-bier mee! Na een uitgebreide rondleiding op het project maakte hij nog even kennis met mijn begeleiders. En ik mag wel zeggen dat we tot het besluit kwamen dat mijn stage van beide kanten als heel positief ervaren werd! Daarom hoop ik ook dat er in de toekomst zeker navolging komt. Ik kan het alleen maar aan iedereen aanraden!

Bij kunstwerk 8 beginnen ze volgende week maandag met het plaatsen van de schaalelementen. Omdat Barry er 24, 25 en 28 juni niet is en omdat ik de plaatsing van de schaalelementen bij kunstwerk 15 nauwgezet heb gevolgd , kreeg ik de taak om alle voorbereiding voor het plaatsen van de schaalelementen bij kunstwerk 8 uit te voeren. Dit houdt in: planning maken, afroeping maken, benodigdheden bestellen en voorlichting geven aan de arbeiders. Als ik gedacht had om mijn stage rustig te eindigen had ik het toch wel mis! Maar ik vind het wel een mooie afsluiter van een heel interessante stage!

Vorige week was er ook nieuw speelgoed aangekomen bij kunstwerk 15. In het weekend werden er opnieuw randelementen geplaatst en hiervoor was er een auto-hoogtewerker besteld. Maar vrijdag moest deze hoogtewerker eerst nog even naar kunstwerk 8 met de kwaliteitsinspecteur om de onderkant van het dek te inspecteren. Aangezien de kwaliteitsinspecteur niet met zijn auto én de hoogtewerker samen kan rijden mocht ik met de hoogtewerker rondcrossen :-D.


Ondertussen komt het einde van mijn stage wel heel dichtbij. En ik en mijn huisbazin hadden elkaar beloofd dat we eens voor elkaar gingen koken. Zo gezegd zo gedaan. Vorige week heb ik lekker biefstuk-friet klaargemaakt en het viel heel erg in de smaak.

Toen was het de beurt aan Roos en ik dacht dat ik haar eindelijk eens zou zien koken. Maar toen kwam ze plots met het idee af om naar het pannenkoekenhuis te gaan eten. De pannenkoeken hier zijn namelijk niet dezelfde zoals we ze in België kennen. Ze zijn veel groter en kunnen gemaakt worden met appels, anananas, spek, uien,... Ze worden dan ook als een volle maaltijd beschouwd. Ook al had ze niet zelf gekookt zoals de afspraak was, ik vond het toch een lekkere maaltijd!

Dit weekend kwamen dan als laatste bezoekers mijn ouders op bezoek. Zaterdag heb ik ze Utrecht getoond. Toen was het net ook match tussen Nederland en Japan en natuurlijk was er weer de gebruikelijke oranjegekte. We konden zo vanop de straat zien wanneer de match begon, wanneer Nederland scoorde en wanneer de match gedaan was. Zondag hebben we nog Gouda en Leiden bezocht. Maandag heb ik mijn ouders dan nog even rondgeleid op het project en getoond waar ik die 4 maanden aan het werk geweest ben.

Zoals ik al zei is het einde van mijn stage nabij. Eergisteren werd ik geëvalueerd door Ruud en ik ben blij dat ik mag zeggen dat we allebei heel tevreden zijn over de stage!

Gisteren was dan het officiële afscheid op het werk. Ik had mijn ouders Belgische pralines laten meebrengen uit België zodat ik deze kon uitdelen op het werk. Gisterenavond gingen we dan samen met de werfleiders, werkvoorbereiders, projectleider en KAM-inspecteur waarmee ik samengewerkt heb van Heijmans Beton- en Waterbouw gaan dinneren in Nieuwegein. Het was een heel gezellige en ontspannende avond. Enkel bij het officiële gedeelte voelde ik mij wat ongemakkelijk. Michel (de projectleider) gaf nog een mooie speech met veel lovende woorden en met alle leuke anekdotes en feitjes en toen hij klaar was keken plots 10 paar ogen mij aan en moest ik ook een speech uit mijn mouw schudden! Dit was misschien wel het moeilijkste deel van heel mijn stage :-p, maar ondanks dat ik mij er totaal niet op had voorbereid vond ik toch dat ik het er goed vanaf gebracht had. En dan kreeg ik ook nog een mooi cadeau als aandenken!



Als afsluiter wil ik nog enkele mensen bedanken. Bedankt aan Mr. Peters om deze stage mogelijk te maken. Bedankt aan Ruud en de andere mensen van Heijmans voor de goede begeleiding en de interessante stage. En bedankt aan mijn ouders om mij de kans te geven om deze stage te lopen.

Met dit bericht sluit ik deze blog af. Ik hoop dat jullie het interessant vonden. Ook al was het moeilijk om aan alle wensen tegemoet te komen. De 'bouw-medemensen' vonden het technische gedeelte heel interessant en de 'niet-bouwmensen' vonden het dan weer niets en vonden de rest interessanter. Ik kon dus niet voor iedereen evengoed doen maar ik heb toch mijn best gedaan om het voor iedereen interessant te houden.

Bedankt voor het lezen en tot de volgende!

Ward

zondag 13 juni 2010

Van Nieuwegein tot Moerdijk

Vorderingen op het werk: Bij kunstwerk 15 hebben ze maandag en dinsdag de frontwand aan de westkant bekist. Woensdag hebben ze deze gestort en donderdag kon ze al ontkist worden zodat de frontwand aan de oostzijde bekist kan worden. De rest van de week hebben ze de schampkanten en de frontwand aan de oostkant bekist.


De wegenbouw is donderdag begonnen met het weggraven van het zand achter de damwand over 5m. Hier worden er geogrids geplaatst zodat de grond zichzelf wat kan dragen en zodat de damwand een beetje ontlast wordt.



Woensdag werd bij kunstwerk 11 het dek gestort (200m³) en omdat Ruud hier niet de hele dag bij kon zijn werd ik gebombardeerd tot stortbaas bij kunstwerk 11. Ik had ondertussen al 2 keer een grote stort begeleid en het was een mooi recht dek dus het was vrij gemakkelijk. Het was zelf de eerste keer dat de aanvoer van de mixers zo constant was. Ik was zeker tevreden! En ik kon ook mijn Duits nog wat bijschaven want de ploeg die hier werkt is een Duitse ploeg.

Donderdag en vrijdag heb ik dan wat bureauwerk gedaan: afroepingen opgesteld, buigstaten gecontroleerd, zaken berekenen,...


Dit weekend ben ik er het hele weekend met de fiets op uit getrokken. Ik was al een tijd van plan om te gaan camperen met de fiets en ik had een tentje meegenomen van thuis het weekend dat ik in België was. Zaterdag stond ik vroeg op en een uur later lag de rugzak gepakt achterop de fiets en was ik met een lichte tegenwind kilometers aan het malen. Ik had de avond er voor een beetje gezocht naar campings op een haalbare afstand van Nieuwegein en met behulp van het fietsknooppuntennetwerk doorkruiste ik het Hollandse platteland. Een fantastische uitvinding die fietsknooppunten (die Nederland trouwens van België heeft overgenomen). Het ging heel vlot en in de vroege namiddag kwam ik aan op de camping in Moerdijk.


















De volgende morgen vroeg vertrok ik eerst naar het dorpscentrum op zoek naar een bakker. Maar in Nederland zijn de bakkers blijkbaar allemaal gesloten op zondagmorgen. Met een lege maag vertrok ik dus terug naar het Noorden. Gelukkig kwam ik na 10km een marktpleintje tegen waar mensen een rommelmarkt aan het opstellen waren en waar er ook een bakker stond. Ook vandaag kwam de zon er door en werd het een mooie tocht waarbij ik regelmatig begroet werd door vriendelijke Nederlanders. Ik kwam zelf een koppel tegen dat hetzelfde idee had gehad als ik en dat ook met rugzakken gepakt het fietsknopennetwerk volgde. Een hele hoop kilometers later kwam ik moe maar tevreden terug aan in Nieuwegein. Ik was heel tevreden over de tocht maar ik voelde de kilometers toch wel in de benen zitten. Na een controle op de routeplanner bleken dat er 180 te zijn wat ik toch niet slecht vind!

zondag 6 juni 2010

Weekendwerk + Delft

Vorderingen op het werk: Zoals ik al eerder gezegd heb zit kunstwerk 12 in de afwerkfase en zijn ze nog steeds bezig met de wegranden. Donderdag is er nog een groot deel van deze wegranden gestort.

Bij kunstwerk 15 hebben ze maandag en dinsdag verder gewerkt aan de bekisting van het dek. Woensdag werd dan het dek gestort. Dit was vrij spannend want ik had deze keer alles zelf geregeld. Het uitrekenen van de beton was niet zo simpel want ik moest het volume van de liggers aftrekken van het totale volume, en de liggers hebben nogal een speciale vorm. Dan vertelde Ruud mij ook nog eens dat hij zelf bij de eerste helft van de tunnel 9m³ te weinig had gerekend, dus nu daagde hij mij nog uit ook om beter te doen. De hele dag ging het vrij vlot, de mixers kwamen met de juiste regelmaat en de hoeveelheid zag er goed uit.


Hoe verder het dek vorderde hoe meer ik liep te rekenen of we zouden uitkomen. Dan kwam er ook nog bij dat de zon steeds harder begon te branden waardoor de beton vrij snel droogde en Ruud kwam mij ook nu en dan eens testen. Uiteindelijk kwamen we bij de voorlaatste mixer en moest ik doorgeven aan de betoncentrale wat de definitieve hoeveelheid was. Ruud was er ook bij en zag dat het goed was, ik kon doorgeven aan de centrale dat er niets aan de hoeveelheid moest veranderd worden. Uiteindelijk had ik net 2m³ over! Ik was toch best wel trots. Er was maar één negatief feitje, we hebben een uur moeten wachten op de laatste mixer. Niet zo bevorderend als je weet dat de zon op zijn hoogtepunt stond en volop op de reeds verhardende beton stond te branden. Dit was dan ook de eerste keer dat ik mij wat kwaad gemaakt heb op de betonverantwoordelijke.

Omdat ik geen full-time job meer heb bij mijn kunstwerken zit ik nu meer in de hoofdkeet en word ik soms door Barry ingehuurd om wat zaken voor zijn kunstwerken te regelen of uit te rekenen, enkele voorbeelden: wapening bijbestellen, controleren of de voegprofielen zullen passen, onderaannemers inplannen,... Zo kan ik mij ook wat meer verdiepen in kunstwerk 9 en 10 wat ook wel interessant is. Ik ben ook al enkele keren ingehuurd door de kwaliteitsinspecteur. Voor kunstwerk 7 moest ik deze week een schade-opname maken van de geplaatste randelementen. De mannen van de wegenbouw waren iets te wild te werk gegaan waardoor de net geplaatste randelementen beschadigd waren. Ik had thuis al enkele keren zo'n opnames gezien dus het schaderapport dat ik afleverde kreeg dan ook veel positieve reacties.

Deze week ben ik ook een dagje mee geweest met de maatvoerder om een duiker te monitoren. Dit houdt in dat de posities van een 20-tal vaste punten van de duiker worden gecontroleerd. Dit wordt de komende jaren regelmatig herhaald om te kijken of de duiker niet verzakt. Hier heb ik ook voor de eerste keer leren werken met een digitaal waterpastoestel, best wel een groot verschil met het analoge waterpastoestel van op school. Ook ben ik weer eens tot de conclusie gekomen dat topografie niet mijn favoriete vak is en dat deze job absoluut niets voor mij is.

Dan nu over het weekend. En weer gaat het over mijn werk want zaterdag moest ik ook gaan werken. De hoofdrijbanen waren van vrijdagavond tot zondagnacht afgesloten over een afstand van 25 km want zowel de BAM (die ten Noorden van ons werken) als Heijmans gingen dit weekend een stuk van de A2 asfalteren. Dit was het eerste van een reeks ZOAB-weekenden. Omdat de hoofdrijbanen afgesloten waren maakten wij van de gelegenheid gebruik om boven 1 hoofdrijbaan de randelementen te plaatsen. Ook moesten we nog een deel van het dek aan de onderkant ontkisten. Dit ging verbazend snel en om 13:oou waren we al klaar. Of dit nu kwam doordat Ruud en ik ook meewerkten of niet laat ik in het midden :-p. Ook heb ik even het asfalteren geobserveerd, dit was best wel indrukwekkend. Over een breedte van 16m werd de hoordrijbaan in 1 gang geasfalteerd.


Na het werk ben ik samen met Ruud en Florus (de wielladerbestuurder) gaan eten en de rest van de dag heb ik een mooie fietstocht gemaakt.

Vandaag heb ik eens goed uitgeslapen en daarna ben ik naar Delft gegaan. In dit stadje, dat vooral bekend is van het Delftse blauw en typische servies, was er dit weekend een straattheaterfestival. Het stadscentrum is op zich al heel gezellig en schilderachtig maar dit straattheater gaf het toch nog een extra dimensie. Eerst strooide de regen wat water in het eten, maar ik besloot om deze te negeren. Als antwoord hierop kwam de zon een uur later weer te voorschijn.



















Nog een bekend onderdeel in Delft is de Technische Universiteit van Delft. Deze universiteit is heel befaamd in Nederland en daarbuiten maar buiten Nederland is ze vooral bekend voor zijn afdeling Lucht- en ruimtevaarttechnologie. Deze faculteit bestaat dan ook uit een groep indrukwekkende gebouwen!

Ondertussen komt het WK ook dichterbij en dit wil zeggen dat in Nederland de oranjegekte losbreekt. Als ik even door de naburige wijken rondfiets val ik van de ene verbazing in de andere. Hele huizen, pleintjes, bossen, parken,... zijn versierd met oranje vlaggen, doeken, linten en zoveel meer. Je kan het zo gek niet bedenken of het hangt hier wel ergens tussen de bomen. Als klein voorbeeldje hieronder een foto van de appartementen naast de mijne.



Dat was het weer voor deze week!

zondag 30 mei 2010

Bezoek

Vorderingen op het werk: Bij kunstwerk 12 is het interessantste werk eigenlijk een beetje voorbij. Hier hebben ze deze week nog een deel van de wegranden bekist en gestort. Volgende week moet er dan nog een deel gedaan worden.


Vanaf volgende week beginnen ze ook met het monteren van de randelementen. Dit zijn grote alluminium schalen die over de rand van de brug komen te hangen. Volgend weekend wordt de A2 ook afgezet omdat er ZOAB (asfalt) wordt gegoten. Wij maken van deze gelegenheid gebruik om de randelementen boven de normaal bereden rijvakken te plaatsen. Dit is allemaal al afwerking, er moeten dan enkel nog voegprofielen geplaatst worden en asfalt gegoten worden. Dit wil dus zeggen dat ik niet veel meer zal te vertellen hebben over deze brug maar dit wil ook zeggen dat ik dus zo goed als de volledige uitvoering van deze brug heb meegemaakt!

Bij kunstwerk 15 is de vlechter begonnen met het vlechten van het dek. De bekisters zijn begonnen met het plaatsen van de bekisting die ik had uitgetekend.

Ik ben ook nog even gaan kijken bij kunstwerk 8 waar ze de voorspanning aan het opspannen waren. Het grootste deel van de week heb ik bureauwerk gedaan: buigstaten nakijken, controlelijsten van de bekisting en de wapening opstellen, pompopstellingen getekend, voor kunstwerk 11 de in te storten onderdelen nakijken en doorgeven voor bestelling,...

Deze zaterdag ben ik even naar de opendeurdag van de Universiteit van Utrecht gaan kijken. Wat ik hier zag verbaasde mij toch wel. De campus is gigantisch! De universiteit ligt een stuk buiten het centrum en van ver zie je al een groot gebouw boven een reeks andere gebouwen uittorenen. Ik dacht eerst dat dit grote gebouw de universiteit was, maar dit bleek maar een deeltje te zijn. Alle andere gebouwen maakten ook deel uit van de campus. Het is eigenlijk een stad op zich met allemaal universiteitsgebouwen en hiertussen grote appartementsblokken met studentenkamers. Al deze gebouwen worden verbonden door grote lanen die vernoemd zijn naar grote universiteiten wereldwijd: Harvardlaan, Oxfordlaan, Yalelaan, Cambridgelaan en ja, ook Leuvenlaan. Er is ook een winkelcentrum, sportcomplex, studentenhuis, campuspolitie, botanische tuin, paardenstal en nog veel meer... En dan worden er eigenlijk alleen maar wetenschapsrichtingen gegeven op deze universiteit.

Dit weekend kreeg ik ook nog eens Dieter en Rob op bezoek waardoor het weer een druk weekend was!



dinsdag 25 mei 2010

Horsens

Vorderingen op het werk: Maandag en dinsdag werd de bekisting van de wegrand aan de ene kant afgewerkt. Normaal was deze al af maar de kwaliteitsinspecteur ontdekte dat er op sommige plaatsen maar 1cm dekking zou zijn dus moest de kist verplaatst worden. Gelukkig ging dit vrij snel en konden we woensdag toch beton storten. De rest van de week hebben ze bij kunstwerk 12 de wegrand aan de andere kant bekist. Hierbij werden er ook trekputten geplaatst voor de bekabeling van de lichtmasten. Er werden ook ankers vastgelast aan de wapening voor de vangrails.




















Bij kunstwerk 15 is er meer gebeurd vorige week. Maandag werden de laatste schaalelementen in de tunnel geplaatst. Dinsdag werden de liggers geplaatst boven de tweede helft van de tunnel. Dit waren veel kleinere liggers dan we gewoon waren dus het ging vrij snel en er was maar 1 kraan. Dit waren ook de laatste liggers op het hele project.


Woensdag en donderdag is ploeg 2 begonnen met het plaatsen van de bekisting aan de zijkanten van het dek. Ondertussen zijn de grondwerkers aan de zuidkant druk bezig met het weggraven van de slechte grond. De ruimte achter de barriers wordt opgevuld met zand die gewapend is met geogrids. Nadat het zand aan de Westzijde aangevuld is tot aan de barriers zijn ze vrijdag begonnen met het plaatsen van de schaalelementen buiten de tunnel.

Vrijdag werd aan de Noordzijde de wapening door de gaten in de liggers geduwd. Deze wapening bestaat uit spanstrengen die worden doorgeduwd met een speciaal toestel. Normaal waren er gewone staven van diameter 20 voorzien maar omdat deze vrij zwaar zijn en over zo`n grote lengte moeilijk te plaatsen zijn had Ruud bedacht om spanstrengen met de machine te plaatsen.

De voorbije weken is het steeds drukker bij kunstwerk 15, er is veel heen en weer gerij van dumpers voor de grondwerkers, de wegenbouw is bezig, de kabelmannen en wijzelf.










Ik ben deze week ook even gaan kijken bij kunstwerk 8 bij Barry. Hij moest 450m³ storten voor het dek. Aangezien ik al problemen had met de betoncentrale wanneer ik 210m³ moest storten verwachtte ik zeker problemen bij Barry. Al bij al viel het nog mee en had hij toch gedaan voor 16u.

Vrijdag mocht ik enkele uurtjes vroeger vertrekken op het werk want ik had grote plannen dit weekend. Meteen na het werk vertrok ik richting Denemarken om mijn collega-Erasmussers te bezoeken. Alles ging goed tot ik een stuk over de Duitse grens was. Al mijn gewonnen tijd ging verloren doordat er een ongeluk gebeurd was en ik anderhalf uur in de file stond. Na de file geraakte ik toch weer op gang en tegen de avond was het vrij rustig op de autosnelweg en kon ik eens testen hoe snel mijn auto kon rijden... Na 9u rijden kwam ik aan in Horsens en leerden Tim en Jonathan mij meteen het Deense Erasmusleven kennen. Het was het eerste weekend dat het echt goed weer was en het werd een fantastisch weekend die mij volledig in vakantiestemming bracht. Feestjes, uitslapen, fietsen, gaan kijken naar powerbootrace, volleyballen, nog feestjes, strandvoetballen, barbeque'en,...


















Na dit heerlijke vakantieweekend moest ik jammergenoeg terug huiswaarts keren, gelukkig ging de terugrit een stuk vlotter.

Vandaag hebben we bij kunstwerk 12 de wegrand aan de zuidkant gestort. Bij kunstwerk 15 hebben we de schaalelementen aan de oostkant geplaatst. Deze gingen een stuk minder vlot dan de westkant omdat ze wat groter en zwaarder waren maar uiteindelijk is het toch gelukt. Ik heb ook nog even een bekisting uitgetekend en de beton uitgerekend van het dek dat we moeten storten boven de liggers die we geplaatst hadden. Dit dek wordt volgende week gestort.

Dit was het voor de voorbije week.

maandag 17 mei 2010

België

Vorderingen op het werk: Bij kunstwerk 12 hebben we deze week de buigslappe voegen van as 3 en 4 gestort en hebben we de wegranden bekist tussen as 2 tot 4. Deze moeten eerst gedaan worden omdat hierop eerst de randelementen bevestigd worden van de brug. Bij kunstwerk 15 hebben we heel de week schaalelementen geplaatst in de tunnel.

Omdat het werk deze week vrij routineus was had ik niet zo veel te doen op de werf. Peter (de ploegbaas van ploeg 1) heeft mij wel leren snijbranden. Nu nog leren lassen en ik ben tevreden :-). Normaal leer ik snel dingen door te observeren hoe ze het doen, maar bij lassen is dit niet echt aan te raden zonder laskap... Ik heb deze week ook een uitgebreid stappenplan uitgewerkt voor het plaatsen van de schaalelementen, dit stappenplan komt dan in het 'kenniscentrum' van Heijmans. Dit is een soort database en wanneer er later iemand een gelijkaardig werk moet uitvoeren kan hij dit opzoeken en bekijken. Over dit stappenplan heb ik veel positieve reacties gekregen van Ruud, de hoofduitvoerder, de projectleider en de werkvoorbereiders.

Doordat ik woensdag niet veel te doen had op mijn kunstwerken heb ik ook enkele dingen uitgerekend voor Barry voor kunstwerken 9 en 10 voor de verankeringen van de geluidsschermen. Woensdag hebben we dan afgesloten met een informatievergadering met de wegenbouw. De schaalelementen die bij kunstwerk 15 buiten de tunnel geplaatst worden worden vast gezet volgens de techniek van gewapende grond (met geogrids die aan de achterkant van de schaalelementen ingestort zijn). Tijdens deze vergadering kwam de fabrikant van de geogrids uitleg geven over de plaatsingstechniek. Ik wist al de basis over deze techniek dankzij de lessen Uitvoeringstechnieken.

Woensdagavond was het dan zo ver. Ik ging voor de eerste (en waarschijnlijk ook de laatste keer tijdens mijn stage) terug naar België en het was een blij weerzien. Donderdag moest ik voor Bouworde naar Leuven om technische vorming metselen te geven aan twee groepen vrijwilligers die deze zomer op bouwkamp vertrekken. De rest van het weekend heb ik geprobeerd zoveel mogelijk mensen terug te zien en allerhande zaken geregeld voor oa de verkiezingen.

Vandaag werd er op kunstwerk 12 verder gewerkt aan de wegranden en werden de stootplaten aan de andere kant geplaatst. Bij kunstwerk 15 werden de laatste schaalelementen in de tunnel geplaatst en werden de voorbereidingen getroffen voor het plaatsen van de schaalelementen buiten de tunnel. Ik heb vooral bureauwerk gedaan (beton uitrekenen en zo). En na de interne uitvoeringsvergadering kreeg ik nog een opdracht van Ruud. Bovenop de schaalelementen buiten de tunnel komt er later een betonbalk. Doordat deze schaalelementen gebogen zijn en steeds kleiner worden is dit niet zo eenvoudig. Ruud had mij daarom gevraagd om een vergelijkende studie te maken tussen het maken van deze balk in prefab of het storten van deze balk ter plaatse. Hierbij moest ik rekening houden met tijd, kostprijs en rendabiliteit en mijn keuze argumenteren.
Ik kwam tot het besluit dat ter plaatse storten het voordeligst was. Ik heb al eerder dergelijke dingen moeten uitwerken voor Ruud maar meestal heeft hij zelf ook al in zijn hoofd hoe hij het zal doen dus is mijn uitwerking vooral een oefening voor mezelf. Maar deze keer had Ruud zelf nog geen idee dus was ik positief verrast dat hij rekening hield met mijn argumenten en dat mijn besluit gevolgd wordt. Met enkele aanpassingen zullen mijn uitvoeringstekeningen ook gebruikt worden. Dit gaf mij toch wel enige voldoening!

Morgen plaatsen we bij kunstwerk 15 de laatste liggers van het hele project.

zondag 9 mei 2010

Terugkomdag

Maandag was het terugkomdag met alle stagiaires van Heijmans op het project 'N201 Aalsmeer'. In de voormiddag kregen we uitleg over Heijmans door de directeur van de afdeling Beton- en Waterbouw. Ook kregen we te horen wat de mogelijkheden waren binnen Heijmans voor de afstudeerders en hoe we konden doorgroeien. Hier kregen we ook meer uitleg over de cursussen binnen Heijmans. Opnieuw een verassing: er bestaat een Heijmans Academie. Dit is een afdeling die allerlei cursussen organiseert en als werknemer kan je dan ieder jaar inschrijven voor cursussen die je wil volgen tijdens het jaar. Daarna kregen we uitleg over het project en een rondleiding.

Dit was ook een enorm interessant project en het ligt vlakbij het vliegveld Schiphol wat toch wel voor indrukwekkende beelden zorgt. Dit zorgt ook voor beperkingen op het project, zo mogen er geen kranen of dergelijke boven de 14m gebruikt worden omdat dit de radar zou verstoren. En wanneer ze 's nachts werkten kregen ze altijd snel telefoontjes van de verkeerstoren op Schiphol om te vragen wat ze aan het doen waren omdat dat de piloten verward waren door al die lichten beneden. Toen we buiten kwamen kon ik dit vrij goed begrijpen want net naast het project beginnen de lichten die het verlengde van de landingsbaan aanduiden.

Een onderdeel van het project was een tunnel van 1400m die onder een natuurgebied en de ringvaart door ging. Hiervoor was er een damwandkuip gemaakt (het begin kan je zien op de foto), om de kuip droog te pompen hebben ze de een vloerplaat met onderwaterbeton gestort. Een speciaaltje hierbij was dat deze vloerplaat gewapend was en direct de constructievloer is. Zo heb ik eens kunnen zien hoe een met onderwaterbeton gestorte vloerplaat er uit ziet.



Wat ook wel een rare ervaring was, toen we in de damwandkuip stonden kon je 10m boven ons hoofd net boven de rand van de damwand een grote boot zien voorbij varen. De toekomstige bovenkant van de tunnel komt 20cm onder de bodem van het kanaal.

Na dit interessante projectbezoek kregen we nog wat Heijmans-gadgets en kon ik terug aanschuiven in de file van Amsterdam naar Utrecht. Gelukkig moet ik niet iedere dag naar Amsterdam.

Dinsdag werden dan de overige drie velden van het dek van kunstwerk 12 gestort. De aanvoer van de mixers was niet altijd even vlot waardoor de pomp regelmatig stil stond (gelukkig per m³ betaald). Maar tegen 13u zat de volle 210m³ er toch in en konden de afwerkers beginnen. Voor een keer dat ik zelf op een foto sta: dat oranje manneke rechts in de verte ben ik die geërgerd staat te wachten op beton.



Dinsdag hebben ze bij kunstwerk 15 ook de eerste schaalelementen geplaatst maar aangezien ik beton aan het storten was bij 12 heb ik pas woensdag kunnen zien hoe ze geplaatst werden. Dankzij de goede voorbereidingen ging alles veel vlotter dan verwacht. Ruud heeft dan speciaal een korte toolbox gegeven, vooral om te kunnen voorleggen aan de veiligheidsinspecteur dat iedereen die meehelpt met de elementen weet waar hij mee bezig is.



De rest van de week hebben ze bij kunsterk 15 schaalelementen geplaatst en bij kunstwerk 12 het dek ontkist en de buigslappe voegen gemaakt. Ook zijn ze begonnen met het bekisten van de goot en de wegranden. Aan het tweede landhoofd is de grond nu ook aangevuld waardoor we bijna volledig over de brug kunnen doorrijden.

Dit weekend had ik eens niets speciaals gepland. Maar zaterdag werd ik toch onverwachts uitgenodigd door een mede-Erasmusser en heb ik mijn zaterdag toch kunnen vullen. 's Avonds kwam Rob mij vergezellen zodat we het Utrechtse nachtleven onveilig konden maken.

Zoals sommigen misschien weten is zaterdag de ronde van Italië begonnen in Nederland en de zondag kwam hij aan in Utrecht. Ik had de grote luxe dat de ronde vlakbij mijn appartement passeerde zodat ik maar enkele stappen moest zetten om de koers te zien. Het was bijlange niet zo indrukwekkend als de ronde van Frankrijk maar het was wel grappig om al die enthousiaste hollanders bezig te zien.

Vandaag heb ik dan de korte werkweek ingezet met een rustige dag. Ik heb wat dingen nagemeten om te kijken of de voegprofielen goed konden geplaatst worden en wat meegeholpen bij het bekisten van de wegranden. Hier zijn we tot de ontdekking gekomen dat de maatvoerder een fout gemaakt had bij het uitzetten van de hoogte van de bekisting waardoor we weer een hele reeks dingen mochten aanpassen wat niet zo handig is als er al een deel van de wapening is geplaatst.

Tot zover mijn avonturen

Ward

zondag 2 mei 2010

Koninginnendag + bezoek

Vorderingen op het werk: Bij kunstwerk 12 heeft de vlechter de wapening afgewerkt van de laatste twee velden van het brugdek. Ploeg 2 heeft de rest van de week de bekisting afgewerkt van de buigslappe voegen tussen de verschillende brugdekken zodat het dek stortklaar is voor komende dinsdag.



Bij kunstwerk 15 heeft ploeg 1 de deksloof van de ene kant ontkist en hebben ze de deksloof van de andere kant bekist en gestort. Ondertussen is de lasser ook begonnen in de reeds uitgevoerde helft van de tunnel met het lassen van de draagconstructie voor de schaalelementen. Hier tussen door is de HTM-e (HeijmansTechnieken elektriciteit) begonnen met het aanbrengen van de bekabeling voor de tunnelverlichting. Om dit allemaal vlot te laten verlopen moest ik dus redelijk veel coördineren deze week want de wiellader moest ook nog door de tunnel kunnen terwijl er twee hoogtewerkers in stonden.


Maandagnacht heeft Ruud liggers geplaatst bij kunstwerk 11 op het eerste veld. Maandag en dinsdag was ik dus weer alleen baas. Woensdag heeft Ruud bij kunstwerk 11 ook de liggers geplaatst van het 2e veld. Dit kon overdag gebeuren omdat deze helft van de autosnelweg nog afgezet is. Ik ben even gaan kijken en ook al is het plaatsen van liggers ondertussen al een beetje een gewoonte geworden, ook deze keer was er weer iets speciaals te zien. De liggers werden aangevoerd met losse dolly's. Net nadat de vrachtwagen de autosnelweg verlaten heeft gaat er iemand op de dolly gaan zitten om deze apart aan te sturen zodat de bochten bij de afrit kunnen genomen worden. Dit is best wel een grappig zicht.


















Donderdag had Ruud een dag vrij genomen. Dit wil dus zeggen dat ik Ruud deze week niet veel gezien heb. Dit wil ook zeggen dat ik naast kunstwerk 12 en 15 ook even moest gaan kijken bij kunstwerk 11. één probleempje: de ploeg die hier werkt zijn Duitsers. Normaal wisten ze allemaal wat ze moesten doen maar ik moest toch nog enkele instructies geven en aangezien het de laatste dag van de week was moesten alle papieren van de uur-en kilometerregistratie geregeld worden. In mijn beste Jean-Marie Pfaff Duits heb ik mij blijkbaar toch goed kunnen duidelijk maken want toen ik 's avonds nog even ging kijken zag ik dat ze alles gedaan hadden wat ik gezegd had.

Zoals je hiervoor misschien gemerkt hebt heb ik gezegd dat donderdag de laatste dag van de week was. Want zoals jullie misschien weten was het vrijdag koninginnendag. Dit is één van de grootste feesten in Nederland en natuurlijk kon ik hierop niet ontbreken. Maar voor koninginnendag heb je eerst nog koninginnennacht. Omdat dit feest het grootst is in Amsterdam trok ik donderdagavond naar Rob in Amsterdam waarna we samen de stad introkken. Dit was niet zo'n groot succes als verwacht omdat de weergoden beslisten om een onweersbui los te laten op Amsterdam en omstreken. Doorweekt trokken we na enkel uren terug naar Rob zijn appartement.

Wat ik nog niet eerder vermeld heb is dat ik niet de enige Kaho-student was die in de town was. Jaja, onze enige echte Tim had mij al eerder laten weten dat hij met Jonathan en een bende Horsense studenten ook richting Amsterdam getrokken was om koninginnennacht te vieren. De vrijdagmorgen trok ik naar de camping waar Tim en Jonathan mij al stonden op te wachten. Na heel wat bijpraten en kennis gemaakt te hebben met de figuranten uit hun verhalen en foto's gingen zij terug naar Amsterdam-centrum om verder koninginnendag te vieren.

Ik ging terug richting Utrecht om daar koninginnedag op te snuiven maar vooral ook omdat ik hoog bezoek verwachtte! Katrien en Leen kwamen mij dit weekend namelijk bezoeken! Nadat ik de hele dag voor gids had gespeeld trokken we zaterdagavond het Utrechtse nachtleven in en na een korte nacht vertrokken ze veel te snel alweer huiswaarts.

Na dit drukke maar fantastische verlengde weekend mag ik morgen de werkweek rustig inzetten. Morgen is het terugkomdag voor alle stagiaires van Heijmans. Dit wil zeggen dat we met zo'n 20 stagiairs uitgenodigd worden op een groot project in Aalsmeer. Hier krijgen we wat uitleg over de mogelijke jobs en ook een rondleiding op het project.

Ook wil ik nog even mijn peter bedanken die mijn voorraad Hollandmoppen heeft aangevuld waardoor ik nu weer voor sta in de moppen-stand :-D.

Groeten

vrijdag 23 april 2010

Nederlandse frieten, Amsterdam en Gouda

Vorderingen op het werk: Maandag hebben we de laatste koppelbalk bij kunstwerk 12 gestort. De rest van de week heeft ploeg 2 de overige 3 brugdekken bekist en zijn de vlechters heel de week bezig geweest om het brugdek te vlechten. Over twee weken worden deze 3 brugdekken in 1 keer gestort (210m³). Vrijdag ben ik al begonnen met het tekenen van de pompopstelling en de aanvoerroutes van de betonmixers. Volgende week zal ik het stortplan afwerken.

Bij kunstwerk 15 hebben we maandag de laatste barriers geplaatst van de eerste fase en ondergoten met beton. Ook hebben we de damwanden schoon gemaakt want volgende week komt de lasser de draagconstructie van de schaalelementen vastlassen. Bij de tweede fase hebben we de deksloof op de damwanden van de oost-kant gestort en is de vlechter begonnen met het vlechten van de deksloof van de west-kant. Deze week hebben we ook ons eerste schaalelement rechtgezet met behulp van enkele eenvoudige maar effectieve hulpmiddelen.



Ik ben ook nog even mee geweest met de kwaliteitsinspecteur naar de prefabricatiefabriek om deze schaalelementen te keuren. Deze fabriek is ook eigendom van Heijmans. Normaal worden hier vooral trappen en prefab spouwmuren gemaakt (zoals bij Danilith Delmulle in Wortegem-Petegem), onze schaalelementen vielen hier dus nogal uit de toon.


















We hebben ook de luchtfoto's gekregen die ze enkele weken geleden getrokken hebben. Hier zie je het knooppunt Deil met de twee kunstwerken waar ik aan meewerk. Als bewijs dat ik hier wel degelijk ben kan je bij kunstwerk 15 mijn auto zien staan :-D.(als je op de foto klikt krijg je een grotere versie)

















Deze week ben ik ook even bij kunstwerk 8 (het ecoduct) gaan kijken. Dit is het enige kunstwerk dat ter plaatse gestort wordt. Deze week waren ze begonnen met het aanbrengen van de voorspanning van de tweede helft van het dek. Het interessantste hiervan was hoe ze deze spankabels koppelen aan de voorspanning van de eerste fase. Wie hierover meer uitleg wil moet het dan maar eens vragen.

Nu ik volledig ingewerkt ben in het project wordt er nu ook van mij verwacht dat ik op de interne vergaderingen en de PTO's aanwezig ben. De interne vergaderingen is alleen tussen Adriaan (hoofduitvoerder), Gerard (kwaliteitsinspecteur), Barry, Ruud en ik. Hier overlopen we onze kunstwerken, melden we de problemen, de planningen,... Dit is iedere week en dit vind ik een interessante vergadering want zo kan ik ook volgen wanneer er iets interessants gebeurt op de andere kunstwerken.

Het PTO is het Project Team Overleg. Dit is met Michel (de projectleider), Henk en Michiel (de werkvoorbereiders), Gerard, Adriaan, Barry, Ruud en ik. Dit is 1 keer per maand. Hier worden ook alle kunstwerken overlopen maar wordt de nadruk meer gelegd op het plannings - en kostprijsgedeelte. Deze vergadering vind ik niet zo interessant.

Vrijdag ben ik samen met Ruud in het nabijgelegen dorpje frieten gaan eten. Dit waren de beste Nederlandse frieten die ik tot nu toe gegeten heb! Hier heb ik ook gemerkt dat de plaatselijke middenstand goed gesteund wordt door de arbeiders van de wegenwerken van Heijmans...

Maandagnacht moet Ruud bij kunstwerk 11 liggers plaatsen. Daardoor is hij er maandag en dinsdag weer niet overdag, maar ondertussen is dit geen probleem meer want ik heb alles onder controle! Daarom neemt hij donderdag ook nog een dag vakantie :-D.

Zaterdag ben ik dan Amsterdam gaan bezoeken. Amsterdam is officieel groter dan Rotterdam maar het stadscentrum is toch compacter. Alle bezienswaardigheden zijn zo wel veel dichter bij elkaar. Amsterdam is wel extreem toeristisch. Er is een zone waar het stikt van de toeristen maar eens je een straatje buiten deze zone bent is het veel rustiger en kan je op je gemak rondlopen. Uiteindelijk was ik toch nog positief verrast over de stad, ik vind het een mooie stad en buiten de toeristische straten is het ook gezellig. Zo kwam ik ook regelmatig gezellige pleintjes met muzikanten tegen die me mij elke keer doen voornemen dat ik weer wat meer saxofoon zal spelen als ik terug in België ben.



Dan nu even wat beroepsmisvorming: zoals sommige bouwstudenten (die dat naar de les komen) weten zijn ze in Amsterdam een metro-lijn van Noord naar Zuid aan het aanleggen. Hierover hebben we een filmpje gezien tijdens de les uitvoeringstechnieken in het 2e jaar. Hierop kon je zien dat ze drie grote caissons aan het bouwen waren die ze dan in de grond lieten zakken en waarin later het metro-station zal gebouwd worden. Deze caissons zijn gebouwd door Heijmans en meerbepaald door Adriaan en Barry die nu op mijn project werken. Zij hebben mij hier al veel uitleg over gegeven en natuurlijk kon ik het niet laten om naar deze werf te gaan kijken :-D. Momenteel is er een Duitse firma bezig met het boren van de tunnel die vertrekt vanuit deze caissons.


Vandaag heb ik weer een daguitstap gemaakt, maar deze keer met de fiets. Ik ben naar Gouda gefietst (+/- 35km) waar ik dit gezellige stadje en omstreken heb verkend. Gouda is een klein stadje met een authentiek centrum dat vooral bekend is om zijn kaas. Ik kende dit dorpje ook van de kiekeboe-strip 'De zes sterren'. Daarom ben ik ook de belangrijkste gebouwen gaan opzoeken die in deze strip voorkomen, en ik heb ze gevonden precies zoals ze in de strip getekend zijn :-D.



















Zoals ik al eens eerder heb gezegd is het een echte luxe om in Nederland te fietsen, niet alleen om de fantastische fietspaden maar ook om de rustige wegen (de zondag toch). De velden zijn veel weidser (en vlakker) en je fietst ook door gezellige dorpjes met soms nog autovrije centra.

Het blijft mij nog altijd verbazen hoeveel water ze hier hebben in Nederland maar ook hoe de Nederlanders daar handig gebruik van maken! Overal liggen er slootjes, beekjes, riviertjes, meren,... Zo hebben ze hier ook geen prikkeldraad nodig want alle velden zijn gescheiden door grachten. En in ieder dorp hebben de huizen grachten in hun achtertuin en/of voortuin. Als een internetnetwerk verbinden deze grachten alle huizen met elkaar. Een gezinsuitstap gebeurt met de boot, in plaats van een brommer krijgen de jongeren een motorboot en in plaats van hekken rond het huis heb je een gracht. En ze moeten nooit bang zijn dat het water weg zal stromen want het is hier zodanig vlak dat er bijna geen stroming is.



Groeten

maandag 19 april 2010

Discover Holland

Maandag heb ik mijn eerste Nederlandse toolbox-vergadering gehad. Het was vrij anders dan de toolboxen die ik al op mijn vakantiejobs in België heb gehad. (Ter verduidelijking voor de niet-bouwmensen: een toolbox-vergadering is een regelmatige voorlichting over veiligheid op de werf voor de arbeiders.) De uitdrukking 'toolbox' komt eigenlijk van het feit dat de werfleider vroeger even op de gereedschapskist ging staan om kort wat dingen mee te delen. Bij Heijmans hebben ze dit serieus uitgebreid. Dit 'even mededelen' is hier een drie kwartier durende voorlichting.

Alle arbeiders van de afdeling Heijmans Betonbouw op het project (ongeveer 20) verzamelden in de vergaderzaal van de hoofdkeet. Eerst werden er een aantal mededelingen gedaan over ongevallen op andere projecten door de veiligheidsinspecteur van Heijmans. Daarna liet hij een filmpje zien over het toolboxonderwerp: werken op hoogte. Dit filmpje was één van de vele filmpjes die ze hadden. Deze filmpjes worden gemaakt door een soort van Nederlandse Bouwconfederatie.

Tijdens mijn stage is het mij ook al regelmatig opgevallen dat de ingesteldheid van de Nederlandse arbeiders veel verschilt van die van de arbeiders waar ik in België al mee gewerkt heb. Dit viel mij ook nog eens op tijdens deze toolbox. De arbeiders zijn echt zelf begaan met de veiligheid. Ze doen ook zelf voorstellen om dingen veiliger of handiger te maken. Waar je in België wat macho-opmerkingen zou verwachten zoals 'oh wij hebben da nie nodig' krijg je hier 'kan je nog een extra valharnas bestellen'.

Deze week heb ik nog een voorbeeld gekregen van hoe gestructureerd zo'n groot bedrijf als Heijmans is. Ik heb het er enkele weken geleden al over gehad dat er een tweede ploeg arbeiders was bijgekomen. Deze arbeiders hadden hiervoor op een ander project in Amsterdam gewerkt. Deze week kwam de uitvoerder waar ze op dat project onder werkten een 'functioneringsgesprek' met hen houden. Dit houdt in dat de uitvoerder na het project met alle arbeiders apart praat over hoe zij de samenwerking vonden, wat ze van de uitvoerder vonden (en omgekeerd), hoe het werken ging, welke opmerkingen ze hebben, wat er beter kan, en zo veel meer... Eerlijk gezegd vind ik dit wel een beetje overdreven, maar het is natuurlijk wel een manier om feedback te krijgen van je arbeiders en omgekeerd.

Zoals ik de vorige keer ook al verteld heb: er gebeurt hier altijd wel iets interessants. Woensdag gebeurde dit onder de vorm van een vrachtwagen met 20 ton wapening die zicht vastreed. Al snel kon de schuld gelegd worden bij de mannen van de wegenbouw die vorige vrijdag even een weg met freespuin hadden aangelegd maar 'vergeten' waren dit een beetje te verdichten. Ook ontdekte de vrachtwagenchauffeur dat het niet zo handig is om met een hijsband die 3 ton kan hijsen een 20-ton wegende vrachtwagen los te trekken...









Donderdag en vrijdag had ik dan weer het rijk voor mij alleen. Ruud had weer twee dagen cursus waardoor ik er weer alleen voor stond. Aangezien het mij de vorige keer vrij goed vergaan is kreeg ik deze keer geen uitgebreide waslijst met taken meer maar gewoon 'denk logisch na en je weet wel wat je moet doen'. Blijkbaar was hun vertrouwen vrij groot want collega Barry is zelf niet eens meer komen kijken of alles goed verliep. Op het einde van de week wordt ook altijd de 'onderaannemersplanning' en de 'betonplanning' voor de volgende week gemaakt. Dit houdt in dat ingepland wordt welke onderaannemers op welk kunstwerk wanneer komen en wanneer er waar beton komt (wauw dat is een ingewikkelde zin). Normaal doet Ruud dit altijd en als Ruud er niet is doet Barry dit, maar deze keer had Ruud de taak aan mij overgelaten. De beton was vrij snel uitgerekend en besteld maar de onderaannemers was iets anders. Na wat logisch denken ben ik er toch uitgekomen en na een vlugge controle door Barry bleek ik het er goed vanaf gebracht te hebben.

Genoeg over het werk. Dinsdag was Roos jarig. Ze had haar kinderen en enkele vrienden en buren uitgenodigd om te komen eten. Het was heel gezellig en lekker. Als Belg was ik natuurlijk weer in de minderheid. Maar ik ben het ondertussen wel gewoon om mijn mannetje te staan tegenover de Nederlanders. Zoals je wel zou verwachten hebben zij evenveel vooroordelen over ons dan wij over hen. En natuurlijk had je ook weer het rondje 'lachen met Vlaamse woorden of uitspraken'. Maar ik heb ze toch ook een aantal keer terug gehad. Wat ook grappig is is dat ze soms wel dezelfde uitspraken hebben maar dat ze ze dan omdraaien zoals:

zeker en vast= vast en zeker...

Ik heb ook nog een verzoek voor de lezers. Op het werk hou ik al een tijdje een wedstrijdje met de arbeiders waarbij we elk om beurt een Belgenmop of een Hollandermop moeten vertellen. Aangezien ik serieus in de minderheid ben begin ik door mijn voorraad moppen te geraken. Iedereen die dus nog Hollandermoppen weet mag ze dus zeker doorgeven!

Dit weekend stond er een weekendtrip met ESN op het programma, het 'Discover Holland Weekend'. Zaterdagmorgen vertrokken we met een uur vertraging richting Amsterdam. Hier bezochten we een kaas en klompenmakerij. Nadat de halve bus kaas of klompen had gekocht trokken we verder richting het Zuiderzeemuseum. Dit is een eiland waarop er een volledig oud Hollands vissersdorp is nagebouwd met bestaande gebouwen uit heel Nederland. Een beetje een Nederlandse versie van Bokrijk dus. Ik vond het interessant om te zien. En het cliché van fotograferende Japanners werd ook nog eens bevestigd.





Het leuke aan zo'n uitstapjes met studenten uit alle hoeken van de wereld is dat je ook veel te weten komt over de geschiedenis van hun land. En zo kan je ook veel discussies houden waarin iedereen zijn eigen land vertegenwoordigd. Ik vind het ook altijd leuk om te luisteren naar al de verhalen die al die reizende studenten al hebben meegemaakt. En, rekening houdend met het feit dat ik (weeral) de jongste was, moest ik toch ook niet echt onderdoen. Ik heb ook weer een aantal mensen kunnen overtuigen van het concept van bouwkampen :-D. De internationale collega van Bouworde (IBO= International Building Organisation) zal tevreden zijn. Maar als ik nog alle reizen wil maken die iedereen mij dat weekend heeft aangeraden ben ik nog 3 jaar op reis... Voor mij geen probleem, maar dat gaat natuurlijk ook niet gratis :-D. Het viel mij ook op dat er toch relatief veel mensen tussen zaten die voor langere tijd in het buitenland gaan wonen/studeren. De extreemste voorbeelden:

Natalie is een Duitse met Poolse ouders die 7 jaar in Chicago woonde en die nu 2 jaar in Utrecht studeert. Ze studeert Conflict Handeling Communication en zal na haar studie de wereld rondreizen voor haar werk. (Ik begin toch te denken dat ik het verkeerde beroep heb gekozen :-D.)

Ali is een Indische Brit. Als je vraagt waar hij woont zegt hij dat hij 'een kind van de wereld' is. Hij heeft al zowat in een 8-tal verschillende landen minstens voor een half jaar gewoond en woont nu al 2 jaar in Utrecht.

Allessandro is een Franse Italiaan die in Madagaskar is opgegroeid en die nu twee jaar in Utrecht studeert.

Na dit openluchtmuseum trokken we naar de 'Afsluitdijk' tussen Noord-Holland en Friesland. Dit is een 30km lange dijk die in 1927 werd gebouwd als onderdeel van de bekende Nederlandse waterkeringen.


Daarna trokken we naar ons hostel in Friesland. Na een lekkere maaltijd installeerden we ons in de hostel-bar om ons op te warmen voor de avond waarna we de plaatselijke club onveilig maakten. In tegenstelling tot wat we verwachtten waren de prijzen verrassend redelijk!

Na een korte nacht bracht de bus ons naar de Waddenzee. Op de Waddenzee maakten we een 4 uur durende zeiltocht met een echte driemaster uit 1845!


Dankzij het prachtige weer stapten we allemaal met een roodverbrand gezicht terug in de bus richting Utrecht!

Maandag was het vrij rustig op het werk. Bij kunstwerk 12 moesten we om 10u beton storten. Maar zoals gewoonlijk kreeg ik weer telefoon dat de beton 'wat' later zou zijn. Terwijl ik toch op de beton moest wachten besloot ik even bij Nigel op de kraan te springen (de grote graafkraan waar ik het al een aantal keer over had). Ondertussen kom ik goed overeen met Nigel (we ontdekten ook dat we eigenlijk even oud zijn) en vanuit deze kraan had ik een goed uitzicht op onze brug zodat ik het direct zou zien als de betonmixer zou komen. Nigel moet hier nog tot woensdag werken maar hij heeft niet zoveel meer te doen waardoor hij het ook vrij rustig had. Daardoor bood hij mij aan om zelf even met de kraan te werken, natuurlijk zei ik geen nee! Nu heb ik heb wel al meer met verschillende kranen gewerkt (anders zou hij het niet aangeboden hebben), maar de laatste keer was toch alweer 5 jaar geleden en een kraan van dergelijk kaliber heb ik toch nog niet in mijn handen gehad! Het bleek dat ik het nog altijd in de vingers had en nadat ik wat gewend was aan de grote graafarm ging het toch vrij vlot. Maar natuurlijk moet je nog veel meer op de stabiliteit letten dan bij een gewone graafkraan. Na een half uur kwam de betonmixer aangereden en was de speeltijd gedaan, maar ik weet toch wat ik voor mijn Sinterklaas ga vragen :-D.

Groeten

zondag 11 april 2010

Den Haag

Opnieuw tijd voor een blogberichtje. Ik heb deze week weer enkele nieuwe woordjes geleerd:

wiellader = sjovel
ploegbaas = voorman
multiplex = underlayment
dag = doeg

Misschien zijn er nog wel woorden, maar het feit dat de Nederlanders hollands praten valt mij steeds minder op. Nee, ik praat nog steeds zelf geen hollands, maar ik kan wel het accent al goed overnemen. Maar ik verzet mij tegen de neiging van veel Vlamingen (en ook van mijzelf) om terug te praten in de taal waarmee mensen jou aanspreken, als je die taal machtig bent natuurlijk. Onlangs was er ook een interview op de radio met Nederlandse en Vlaamse jongeren en het viel me op dat ik het Vlaams toch nogal saai vond klinken tegenover het Hollands. Blijkbaar zijn mijn oren toch al goed gewend geraakt aan het Hollands.

Vorderingen op het werk: Deze week plaatsten ze bij collega Barry bij de brug over de rivier heel de week liggers. Dit gebeurt overdag omdat er op de rivier toch geen verkeer door moet kunnen. Het nadeel van deze rivier is wel dat men er geen kraan in kan plaatsen. Daardoor is er een grotere kraan nodig omdat deze volledig over de rivier moet kunnen reiken om de ligger op te nemen wat toch wel de moeite is om te zien. Voor de kenners: de dichtste kraan is een 500-tons kraan, de verste is een 300-tons kraan.


Deze week zijn we op kunstwerk 12 begonnen met het bekisten en wapenen van het dek van veld 4-5. Bij het landhoofd van as 1 is de grond aangevuld en zijn de stootplaten geplaatst.

Bij kunstwerk 15 was het deze week interessanter. De onderfundering voor de weg is aangelegd en de fundering voor de barriers is geplaatst. Op de foto van het vorige blogbericht kan je misschien zien dat de wanden van de tunnel uit gebogen betonnen schaalelementen bestaan. Deze schaalelementen worden geplaatst op betonnen barriers die we vrijdag zijn beginnen plaatsen.
Bij de eerste lading barriers is er ook al een schaalelement geleverd als proefstuk omdat er nog een hulpconstructie moet gemaakt worden die op de wiellader kan gemonteerd worden om het schaalelement te plaatsen.

Deze week heb ik ook eens even meegelopen met de externe veiligheidsinspecteur.Veel heb ik hier niet bijgeleerd buiten het feit dat de Nederlandse veiligheidsinspecteurs evengrote muggenzifters zijn als de Belgische.

Normaal ging ik deze week ook eens meegaan met de interne kwaliteitsinspecteur naar de prefabricatie-fabriek om de schaalelementen te keuren maar er was iets heel dringends tussengekomen. Woensdagmiddag kreeg ik plots Barry op bezoek op mijn werf om mij te zeggen dat Ruud tijdens een vergadering flauwgevallen was en afgevoerd was naar het ziekenhuis. We wisten niet hoe lang Ruud afwezig zou zijn dus moest ik direct naar het bureau gaan om samen met Adriaan, de hoofduitvoerder, te overlopen wat er de rest van de week gedaan moest worden en hoeveel ik hierover al precies wist. Kunstwerk 12 had Ruud al grotendeels overgelaten aan mij en aangezien hier 3 keer een herhaling van de werkzaamheden moet uitgevoerd worden om alle velden van het dek te storten had ik alles goed onder controle en wist ik voor 2 weken ver wat ik iedereen moet laten doen en welke onderaannemers er kwamen.

Kunstwerk 15 was een ander probleem. Deze week kwamen de barriers, ik wist hierover al de grote lijnen, ik had de plannen al bestudeerd en zelf de typenummers van de barriers op de wand uitgezet. Maar ik wist niet precies hoe ze moesten geplaatst worden. Adriaan heeft mij dit hele verhaal gedetailleerd uitgelegd waarna ik enkele schetsen gemaakt heb zodat ik alles kon uitleggen aan de arbeiders. Net toen ik dit allemaal gedaan had kregen we het geruststellende telefoontje dat alles in orde was met Ruud en dat hij mocht gaan werken maar dat hij het de komende week toch even wat rustiger aan moest doen. Aangezien ik nu toch voor de komende week volledig op de hoogte ben zou Ruud enkele dagen enkel bureauwerk doen terwijl ik baas speel op zowel kunstwerk 12 als kunstwerk 15. Dit was buiten Ruud gerekend en de vrijdag was hij toch aanwezig om de eerste levering barriers te ontvangen. Gelukkig maar, want met het lossen van het schaalelement hadden we toch nog serieuze problemen. Nadat we de eerste barrier geplaatst hadden zag hij dat alles goed ging en de rest van de dag heb ik hem niet veel meer gezien.

Zoals jullie merken doe ik het werk nog altijd heel graag, er gebeurt altijd veel en soms voel ik mij tussen al die machines toch als een klein kind in Disney-land Parijs :-D. De werksfeer is ook leuk, ik kom goed overeen met alle arbeiders en ik maak regelmatig een praatje met de leveranciers, mannen van de wegenbouw, de kraanmannen... Zo kwam het ook dat ik dinsdag uitgenodigd werd in de cabine door de kraanman van de grote graafkraan waar ik het al eerder over gehad heb. Nu heb ik wel al meer een kraancabine van binnen gezien maar wat ik hier zag verbaasde mij toch even (jammergenoeg kon ik geen foto nemen). Op de eerdere foto's van deze kraan kan je zien dat er achterop de kraan een soort 'waslijn' staat. Dit is het GPS en communicatie-systeem van de kraan. In de kraan zit er een computer die de gegevens van het te graven talud ontvang vanuit een centrale computer in het hoofdbureau. Dit talud plant de computer dan in in de bestaande omgeving. Op een groot computerscherm kan de kraanman tot het kleinste detail het talud zien dat hij moet afgraven. Je ziet zelf de kraan staan en bewegen. Gedaan dus met het uitzetten van pikketjes en taludlatten die tien keer omver gereden worden. En wij in school in het eerste jaar tijdens praktijk maar in de modder sukkelen om een talud uit te zetten...

Nog een grappige eigenschap van alle kraan/wielladers/bulldozer/grader-bestuurders. Hoe vuil het werk ook is dat ze doen, hun cabine blijft altijd kraaknet. Iedere keer als de bestuurder instapt in zijn cabine hangt hij zijn schoenen buiten de cabine aan twee speciaal geplaatste haken. Zo zie je aan alle cabines altijd een paar schoenen bungelen :-D.

Het is mezelf ook opgevallen dat ik nog niet veel verteld heb over mijn huiselijke leven. Dit komt waarschijnlijk omdat ik eigenlijk niet veel thuis zit :-D. Meestal kom ik na het werk thuis en ga ik eerst even fietsen als ik niet te moe ben. Daarna kook ik mijn potje en als Roos (de huisbazin) thuis is babbelen we gezellig even over onze dag. Meestal heb ik de keuken voor mij alleen want Roos kookt niet graag en ze warmt altijd voorbereide maaltijden op. We komen goed overeen en we lopen elkaar ook niet in de weg. Soms kan ze wel wat veel babbelen maar daar kan ik mee leven. Dan is er ook nog Koko het konijn. Dat zit hier altijd vrolijk rond te huppelen en als Roos niet thuis is geef ik hem eten. De buurt is ook vrij rustig en natuurlijk is het handig dat ik alle winkels vlakbij heb. Soms komen haar zoon of haar dochter en haar vriend op bezoek en dan nodigt ze mij soms ook uit om er bij te zitten.

Vrijdagavond heb ik het rustig gehouden en zaterdag ben ik op verkenning getrokken naar Den Haag. Het is iets kleiner dan Rotterdam en er is ook minder te zien. Maar het is wel gezellig en je hebt natuurlijk alle ministeries en het koninklijk paleis. Ik ben ook even naar het strand getrokken waar er toch nog vrij veel wind stond. In de zomer moet het hier wel leuk zijn want er waren veel beach-clubs en je waant je zo op een tropisch eiland. Misschien is dit iets voor deze zomer...

's Avonds ben ik terug het Utrechtse nachtleven ingetrokken. Ik had het niet te laat gemaakt want de volgende dag ging ik bij de tante van Roos wat gaan werken in de tuin. Roos had haar eens verteld dat ik groenten mee had uit onze tuin en dat ik thuis graag in de tuin werk. Aangezien deze kranige tante toch al 88 jaar is had ze iemand nodig om de tuin wat op te knappen na de winter en dus had Roos mij vriendelijk gevraagd of ik voor een beetje drinkgeld wat in haar tuin wou werken. Nu, 'tuin' was wel een groot woord voor die 15m2 en echt zwaar werk was het nu ook niet. Dus het drinkgeld was gemakkelijk verdiend.

Groeten

Ward